De Gouden Luipaard van Locarno gaat naar Sho Miyake's "Tabi to Hibi", met een speciale vermelding voor de gebroeders Bertani.

De Gouden Luipaard voor Beste Film in de Internationale Competitie op het 78e Filmfestival van Locarno ging naar Sho Miyake's "Tabi to Hibi". De speelfilm, gestructureerd als een matroesjkapop, combineert twee werken van mangakunstenaar Yoshiharu Tsuge – "A View of the Seaside" en "Mister Ben of the Igloo" – die beide hetzelfde doel hebben: de moeilijkheden en angsten verkennen waarmee gewone mensen te maken hebben in hun omgang met anderen.

De Speciale Juryprijs – Gemeenten Ascona en Losone in deze categorie ging naar "White Snail" van Elsa Kremser en Levin Peter, die ook de Luipaardprijs voor Beste Prestaties won van de twee hoofdrolspeelsters, Marya Imbro en Mikhail Senkov. Actrices Manuela Martelli en Ana Marija Veselčić werden eveneens geprezen voor hun rol in "God Will Not Help" van Hana Jušić.

De Luipaard voor Beste Regisseur van de stad en regio Locarno ging naar Abbas Fahdel voor "Tales of the Wounded Land". Een speciale vermelding ging naar "Dry Leaf" van Alexandre Koberidze.

Margherita Spampinato's debuutfilm, "Gioia Mia", won de Juryprijs in de competitie Filmmakers van het Heden, wat hem een promotiecampagne van 25.000 Zwitserse frank opleverde op de Cinè+-kanalen toen de film in de Franse bioscopen uitkwam. Bovendien won Aurora Quattrocchi, de tegenspeelster van de film, de Luipaard voor Beste Actrice. De Georgische acteur Levan Gelbakhiani ontving ook een prijs voor zijn rol in "Don't Let the Sun", een Italiaans-Zwitserse productie die vrijwel volledig in Milaan werd opgenomen.

Onder de Italianen kregen Valentina en Nicole Bertani met "Le bambine" (De Meisjes) – die meedeed aan de Internationale Competitie – een Speciale Vermelding van de Jeugdjury. De Marco Zucchi Award van de Week van de Kritiek – 2000 frank voor de meest esthetisch en formeel innovatieve documentaire – ging naar "Nella colonia penale" (In de strafkolonie) van Gaetano Crivaro, Silvia Perra, Ferruccio Goia en Alberto Diana, die de laatste strafkolonies van Europa op Sardinië beschrijft, waar gevangenen het land bewerken, dieren verzorgen en de instelling onderhouden.